Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۲ برابر با  ۱۵ فوريه ۲۰۲۴
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۲  برابر با ۱۵ فوريه ۲۰۲۴

هجوم اسرائیل به رفح در جنوب غزه،

 یک فاجعه انسانی بی سابقه به بار خواهد آورد

 

گیدئون لوی

هآرتس، چاپ تل آویو، 11فوریه 2024

برگردان:  بهروز عارفی

تنها کاری که از دست مان بر می آید، خواهش و استدعا است و فریاد: وارد رفح نشوید.

تهاجم اسرائیل به رفح، حمله ای است به بزرگترین اردوگاه آوارگان در جهان. ارتش اسرائیل مرتکب جنایت های جنگی شدیدیمی شود که سابقه نداشته و خود نیز تاکنون انجام نداده است.امکان ندارد که بدون ارتکاب جنایت جنگی به رفح حمله کرد. اگر "نیروهای دفاعی اسرائیل" به رفح حمله کنند، این شهر به دخمه مردگان تبدیل خواهد شد.

اکنون، نزدیک به 1.4 میلیون در رَفَح  آواره هستند و در مواردی زیر کیسه های پلاستیکی زندگی می کنندکه به  نوعی چادر تبدیل شده اند. دولت آمریکا، به مثابه ی نگهبانِ قانون و وجدان اسرائیل، حمله به رفح را به طرح اسرائیل برای تخلیه ی این شهر مشروط کرده است. چنین طرحی نه وجوددارد و نه  وجود خواهد داشت، حتی اگر اسرائیل به تحققِ آن تلاش کند.
انتقال یک میلیون انسان بینوا، که برخی پیش تر، دو یا سه بار جا به جاشده اند، از یک مکان "امن" به مکانِ "امنِ" دیگر، که هر کدام، خود به کشتارگاه تبدیل می شود، غیرممکن است. انتقالِ میلیون ها انسان که چون گوساله  ها حمل شان کنند، غیرممکن است. حتی گوساله ها را نمی توان چنین سنگدلانه جا به جا کرد
.

همچنین مکانی برای "ریختنِ"این میلیون ها نفر وجود ندارد. در باریکه ی ویران شده ی غزه، جایی برای رفتن باقی نمانده است. اگر پناهندگان رفح  را به المواصی منتقل کنند، همان گونه که ارتش اسرائیل در "طرح بشردوستانه"اش پیشنهاد می کند، المواصی به محلِ یک فاجعه انسانی تبدیل خواهد شد که نظیرش را در باریکه غزه ندیده ایم.

یَردین میخائیلی و آوی شارف [زورنامه نگاران هآرتس] گزارش می دهند که  قرار است کل جمعیت باریکه غزه، یعنی 2.3 میلیون نفر، را به منطقه ای به وسعت 16 کیلومتر مربع ، تقریباً به بزرگیِ فرودگاه بین المللی بن گوریون، منتقل کنند. تصورش را بکنید، همه مردم غزه در یک فرودگاه !

امیراهِس [روزنامه نگار هآرتس] محاسبه کرده که اگر فقط یک میلیون نفر به المواصی بروند، تراکم جمعیت 62500 نفر در هر کیلومتر مربع خواهد بود. در المواصی هیچ چیز وجود ندارد: نه زیرساخت وجود دارد ، نه آب و نه برق، و نه خانه ای. فقط و فقط پر از شن است، برای جذب خون، فاضلاب و رواجِ بیماری های واگیر. فکرکردن به انجام این کار نه فقط خون ریزی است، بلکه نشانه ی سطح رقت بار و غیرانسانی است که اسرائیل در برنامه ریزی هایش به آن رسیده است .

به یقین، در المواصی خون ها ریخته خواهد شد، همانطوری که اخیراً در رفح، آخرین پناهگاه امنیکه اسرائیل پیشنهاد کرده بود، ریخته شد. نوبت به بخشِ امنیتی شین بِت خواهد رسید که چندجنگجوی کتک خورده ی حماس را معرفی کندتا با انداختن یک بمب یک تنی در اردوگاه جدید چادری از پا درآورده است. بیست رهگذر که بیشترشان کودکند کشته خواهند شد. خبرنگاران نظامی با چشمانی نورانی از کار شگفت انگیز ارتش اسرائیل در انهدام فرماندهی ارشد حماس خبر خواهند داد. پیروزی کامل نزدیک است، یک بار دگر، اسرائیلی ها اشباع خواهند شد.

اما حتی به رغم تلقین و یرکردن ذهن ها، مردم اسرائیل و همراه با آنان دولت بایدن، باید بیدار شوند. این  وضعیت اضطراری بسیار وخیم تر از هرشرایط دیگر در این جنگ است. آمریکایی ها باید در عمل و نه  درحرف، جلوی تهاجم به رفح را بگیرند. فقط آمریکائیان قادرند اسرائیل را متوقف کنند.

بخش باوجدانِ مردم اسرائیل در جستجوی مرجع خبری غیراز تلویزیون هاییِ اند که به جای پخش خبر  موثق، که ادعایش را دارند ، مرتبا از"سربازان چابلوسی " می کنند. تصویرهای رفح را در شبکه های تلویزیونی خارجی تماشا کنید – در اسرائیل خبری نخواهید یافت – و آن گاه درک خواهید که چرا نمی توان آن جا را تخلیه کرد. اگر المواصی را با دو میلیون آواره تصور کنید، می توانید جنایت های جنگی بی امان اینجا را نیز درک کنید.

روز شنبه، جسد هند حماده شش ساله - یا رجب به گزارش برخی خبرگزاری ها - پیدا شد. این دخترک  پس از اینکه او و خانواده‌اش در 29 ژانویه در مواجهه با یک تانک اسرائیلی لحظه های دهشتناکیگذراندند، در سراسر جهان مشهور شد – لحظه هایی که هنگام تماس تلفنی با هلال احمر فلسطین ثبت شد،سپس با جیغ وحشتِ عمه‌اش متوقف شد. هفت نفر از اعضای خانواده کشته شدند. تنها هند کوچولو زنده ماند که سرنوشت او نیز تاکنون در پرده ی ابهام مانده بود.

جسد هند در اتومبیل سوخته ی عمه اش در یک پمپ بنزین در خان یونس پیدا شد. او زخمی شده و در پشت جسدهای هفت نفر از بستگانش مخفی مانده بود  و قبل از اینکه بتواند خود را از مهلکه بیرون کِشَد، در اثر خونریزی جان داد. هند و خانواده اش به فراخوان «بشر دوستانه» اسرائیل برای تخلیه پاسخ داده بودند. کسانی که در انتظار هزاران هند دیگرند، به رفح حمله کنند، شهری که ساکنانش را به المواصی منتقل خواهند کرد.

 

haaretz.com/opinion/2024-02-11/ty-article-opinion/.premium/an-israeli-incursion-into-gazas-rafah-will-be-an-unprecedented-humanitarian-catastrophe/0000018d-9435-d443-a19f-fcb529aa0000

 

 

 

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©